Warszawa 2014, s. 209.

Występujący w znacznej części naszej cywilizacji stosunek do pieniądza jako do czegoś złego przejął niejeden ruch utopijny i, z czasem, ruch socjalistyczny oraz komunistyczny (skądinąd też nieraz utopijne). Warto w tym kontekście przypomnieć przedstawienie Skrzypek na dachu. W jednym z jego epizodów młody socjalista rzuca pod adresem Tewje Mleczarza: „Pieniądze są plagą ludzkości!” (Tewje zwraca na to twarz ku niebu i woła: „Panie Boże, spuść na mnie więcej tych plag!”). Konsekwencją postawy reprezentowanej przez takich ludzi, młodych czy starszych, było swoiste odwrócenie się od pieniędzy w przemianie socjalistycznej. Biedni byli dobrzy – jak sankiuloci w Rewolucji Francuskiej – bogaci zaś co najmniej podejrzani. Kupcy i bankierzy byli chyba jeszcze gorsi niż fabrykanci.

fragment książki

Spis treści:

Wstęp

Wszystko może być płacidłem

Władca emituje pieniądze

Jedność polityczna i pieniężna

Tajemnicza wartość

Ruchy cen sterują historią

Pieniądz nie śmierdzi?

Pieniądze dzielą?

Pieniądze kompromitują?

Stosunek do pieniędzy

Pieniądze motywują?

Idea sprawiedliwej ceny

System wartości a pieniądze

Kapitalizm z handlu?

Żyd z pieniążkiem

Wschód i Zachód Europy

Podzielimy się dobrem?

Pieniądze są plagą ludzkości?

Pieniądz otwiera szanse?

Pieniądze wszystkim?

Pieniądze elementem demokracji?

Trzeba mieć pieniądze?

Wszystko za pieniądze?

Pieniądze narodowe?

Świat jako wielki rynek?

Pieniądze królowej Bony

Bibliografia

Spis autorów wykorzystanych, bieżących publikacji prasowych, niekoniecznie powołanych w przypisach

Indeks nazwisk