Warszawa 2024, s. 258.

Boliwia jest niewątpliwie krajem, który – nie tylko geograficznie – jest podzielony na dwie części: selva i sierra. Choć mają one wspólną kolonialną przeszłość, wiele je dzieliło w przeszłości i dzieli nadal. Santa Cruz de la Sierra, miasto położone na nizinach, jest tego najlepszym przykładem. Pamiętam, jak zjeżdżając autobusem z altiplano w kierunku selvy obserwowałem zmieniający się krajobraz. Później, gdy już dotarłem do Santa Cruz de la Sierra zobaczyłem miasto, które w niczym nie przypominało swoich górskich odpowiedników. Gdy zacząłem studiować historię tego obszaru dostrzegłem też jego wyjątkowość oraz złożone i skomplikowane dzieje. Przez wieki ten obszar pozostawał w izolacji od innych części, najpierw hiszpańskiego imperium, a później niepodległej Boliwii. Im bardziej zagłębiałem się w te zagadnienia, tym bardziej byłem przekonany, że warto opisać historię Santa Cruz de la Sierra oraz powiązanych z tym miastem Chiquitanii i Mojos.

Niniejsza praca jest częścią szerszego projektu, współtworzonego z Muzeum Historii Polskiego Ruchu Ludowego, pragnącego przybliżyć polskiemu Czytelnikowi historię zaniedbanego dotąd w polskiej literaturze regionu Karaibów. Do tej pory w niniejszej serii ukazały się szesnaście tytułów, m.in. Historia Trynidadu i Tobago, Historia wysp bezużytecznych, Historia Kuby, Historia Jamajki, Historia Florydy i Luizjany. Historia hiszpańskiego Nowego Meksyku, Kalifornii i Teksasu, Historia Antarktydy, Historia Patagonii (pełna lista wewnątrz książki).

Marcin Florian Gawrycki – profesor zatrudniony na Wydziale Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego. Autor publikacji poświęconych Ameryce Łacińskiej, między innymi Chrystus jada cuy. Latynoamerykańska sztuka kulinarna nie od kuchni (2014) oraz sześciotomowej serii Latynoamerykańskie koncepcje stosunków międzynarodowych (2015). Szczęśliwy tata małej Zosi i jeszcze mniejszej Helenki.