Warszawa 2024, s. 341.

Żegluga po Amazonce i jej dopływach jest niesamowitym, trudnym do opisania doświadczeniem. Choć obecnie odbywa się to na w miarę wygodnych statkach, to trudności z nawigacją (i łatwość wpadnięcia na mieliznę) oraz czas podróży daje pewne wyobrażenie o osiągnięciach tych osób, które wcześniej przemieszczali się tymi samymi systemami rzecznymi. Amazonia jest jednocześnie przestrzenią, która stosunkowo późno została zasiedlona przez europejskich kolonizatorów. Leżąc w samym sercu Ameryki Południowej, pozostawała niegościnną i skrytą krainą, która zniechęcała do eksploracji, poza momentami, gdy wierzono, że można znaleźć tam bogactwo. Tam poszukiwano bowiem El Dorado, La Canela czy Paitití. Jednocześnie Amazonia skrywa fascynującą historię, którą starałem się opowiedzieć w dwóch tomach, składających się na jedną całość.

Niniejsza praca jest częścią szerszego projektu, współtworzonego z Muzeum Historii Polskiego Ruchu Ludowego, pragnącego przybliżyć polskiemu Czytelnikowi historię zaniedbanego dotąd w polskiej literaturze regionu Karaibów. Do tej pory w niniejszej serii ukazały się szesnaście tytułów, m.in. Historia Trynidadu i Tobago, Historia wysp bezużytecznych, Historia Kuby, Historia Jamajki, Historia Florydy i Luizjany. Historia hiszpańskiego Nowego Meksyku, Kalifornii i Teksasu, Historia Antarktydy, Historia Patagonii (pełna lista wewnątrz książki).

Marcin Florian Gawrycki – profesor zatrudniony na Wydziale Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego. Autor publikacji poświęconych Ameryce Łacińskiej, między innymi Chrystus jada cuy. Latynoamerykańska sztuka kulinarna nie od kuchni (2014) oraz sześciotomowej serii Latynoamerykańskie koncepcje stosunków międzynarodowych (2015). Szczęśliwy tata małej Zosi i jeszcze mniejszej Helenki.